Happy in z’n Tiny House
Wonen op een paar vierkante meter. Voor Joost Botman uit Wervershoof is zijn tiny house dé oplossing. Het is een duurzame en overzichtelijke manier van leven, waarbij hij bovendien de mogelijkheid heeft om mantelzorg te bieden aan zijn moeder en vrijwilligerswerk te doen.
Joost (27) kwam terug in Nederland na een reis van drie maanden door Spanje. Het was de bedoeling om iets te huren of te kopen, maar: “Dat is nog niet makkelijk qua aanbod aan sociale huurwoningen en als eenverdiener.” Al zoekende op internet kwam hij het idee van de tiny houses tegen. Minihuisjes, doorgaans tussen de 15 en 50 vierkante meter, waarbij elke centimeter praktisch wordt benut. Maar achter de groeiende populariteit schuilt ook een andere gedachte, namelijk die van milieuvriendelijk, kostenbesparend en zoveel mogelijk zelfvoorzienend wonen. “Dat sprak mij aan. Als plantonderzoeker ben ik begaan met de natuur. Via een landelijke Facebook-groep zag ik een tiny house te koop staan en ik waagde de stap, na overleg met mijn ouders.”
In de buurt wonen
De ouders van Joost wonen in de polder bij Wervershoof. In de grote tuin was plaats genoeg voor deze miniwoning. “Dé kans om weer op mezelf te wonen, maar ook om er voor mijn moeder te zijn. Zij heeft een spierziekte, waardoor ze steeds meer afhankelijk is. Na mijn reis voelde ik dan ook de behoefte om in de buurt te blijven wonen. De gemeente Medemblik verleende gelukkig de vergunning.” Sinds medio 2019 woont Joost dus in zijn bijzondere minihuis met trapje naar de ingang, zonneluifel boven het terras met picknicktafel en openslaande deuren naar het grote grasveld. “Het sluit helemaal aan bij mijn verwachtingen!”
Overzichtelijk en kostenbesparend
Het tiny house meet 22 vierkante meter en diende eerst als kinderdagverblijf. “Ik ben vijfmaanden bezig geweest om alles in te bouwen.” De bank is op anderhalve meter boven de grond geplaatst, zodat eronder ruimte is voor een tweepersoonsbed. Een wandtafel met ruimte voor twee, maar in uitgeklapte vorm voor meer mensen. Een keuken voorzien van alle faciliteiten en een complete badkamer.Het huisje is licht door de vele ramen, heeft een mooie vloer en oogt ruim door de handige indeling. “Het is overzichtelijk, duurzaam en kostenbesparend. Twee keer per jaar doe ik een grote schoonmaak, ik ben dan in twee uurtjes klaar. Ik heb zo tijd om vrijwilligerswerk te doen als bestuurslid bij cultureel centrum De Schoof. Mijn enige kachel van 1000 Watt brandt maar vijf maanden per jaar op de laagste stand. Ik heb een natuurlijk rioolfilter en een waterfilter. Het liefst zou ik zelfvoorzienend leven, maar dat is op dit moment nog niet goed mogelijk. Als voorbeeld: ik kan zonnepanelen plaatsen, maar de energieopslag is een probleem. Ik kan hiervoor dure accu’s uit China laten komen, maar dan ga ik voorbij aan de duurzaamheid.” Misschien dat Joost zijn tiny house nog iets uitbreidt, voor als zijn dochter Emma (5) bij hem is. “Ook zij vindt het een geweldig huisje. Het is heerlijk om haar buiten te zien rondrennen vanaf mijn terras.”
Ik wil de wereld een stukje mooier achterlaten dan dat ik ’m heb gevonden
Samen aangenaam maken
In de toekomst zouden Joost en de Facebook- groep ‘Het Groene Buurtje’ graag een eigen terrein inrichten met tiny houses. “We zijn hiervoor in gesprek met de gemeente. Ik wil de wereld een stukje mooier achterlaten dan dat ik ’m heb gevonden.” Maar op dit moment is het fijn om dicht bij zijn moeder te zijn. “Mijn vader, broers, zusje en ik helpen haar met liefde. Met haar rolstoel en booster heeft ze gelukkig nog enige bewegingsvrijheid. Samen met een huishoudelijke hulp maken we het met elkaar zo aangenaam mogelijk.”